کارل فیشر
لیست محلول کارل فیشر کمپانی مرک آلمان
در سال 1935 روشی برای تعیین مقدار کمی آب در نمونه ها منتشر شد که این روش امروزه تیتراسیون کارل فیشر نامیده می شود.
اختصار: KF - KFT
این روش اصلی برای تعیین محتوای آب است که در سراسر جهان توسط موارد زیر استفاده می شود:
– دولت – علوم غذایی
- دانشگاهی - پژوهشی
– صنعت – کنترل کیفیت

واکنس کارل فیشر:
2H2O + SO2 + I2 ⇒ H2 SO4 + 2HI

• هنگامی که نمک آلکیل سولفیت میانی تولید شد، توسط ید اکسید می شود و به نمک آلکیل سولفات تبدیل می شود.
• واکنش اکسیداسیون آب را مصرف می کند
حساسیت به pH: محدوده بهینه pH 5 تا 8 • آب و ید به نسبت 1:1 مول در واکنش کارل فیشر مصرف می شود
• هنگامی که واکنش تمام آب موجود را مصرف کرد، وجود ید اضافی توسط الکترود نشانگر تشخیص داده می شود.
• درصد آب بر اساس [I2] در معرف تیتراسیون کارل فیشر و مقدار محلول کارل فیشر مصرف شده محاسبه می شود.

دو نوع تیتراسیون کارل فیشر وجود دارد:

• حجمی
- ید به صورت مکانیکی به حلال حاوی نمونه اضافه می شود
- آب از حجم محلول کارل فیشر اندازه گیری می شود
– 100 to 1x106 ppm (0.01 – 100%) 

• کولومتریک
- ید در طی تیتراسیون به صورت الکتروشیمیایی در محل تولید می شود
- آب از مجموع بار شارژ شده اندازه گیری می شود الزامات عمومی اندازه نمونه