پلوکسامر/پلوگزامر
١٤٠٢/١٠/٢١
پلوکسامر یا پلوگزامر
یک پلیمر مصنوعی (مولکول بزرگی که از واحدهای تکرار شونده تشکیل شده است) که به عنوان یک شوینده ملایم استفاده می شود. همچنین در محلول‌های لنزهای تماسی استفاده می‌شود و اغلب به عنوان یک عنصر در آب میسلار ذکر شده است.
از نظر شیمیایی، این یک مولکول جالب با یک قسمت چربی دوست در وسط است که توسط دو قسمت آبدوست احاطه شده است. اعداد موجود در مولکول به اندازه کلی مولکولی و بخش آبدوست آن (40٪) اشاره دارد.
پلوکسامر 188 حدود 50-50 در روغن و آب محلول است، این ترکیب تمایل به تشکیل میسل (مولکول هایی که به صورت گلوله هایی با یک قسمت چربی دوست در داخل و یک قسمت آب دوست در خارج به هم می چسبند) دارد و ثابت شده است که یک پاک کننده موثر است.همچنین برای پوست و چشم ملایم است.
ویژگی های پولوکسامر
پولوکسامر ها پلیمرهای حساس به حرارت هستند که به طور گسترده در توسعه سیستم های ژل موضعی استفاده می شوند. این پلیمرها کوپلیمرهای سه بلوکی از نوع aba هستند که از واحدهای پلی اکسی اتیلن (a) و پلی اکسی پروپیلن (b) تشکیل شده است. به دلیل ساختار شیمیایی آنها آمفوتریک هستند و باعث می شود سورفکتانت های مفیدی در بسیاری از زمینه های صنعتی مورد استفاده قرار گیرند.
در این میان، پولوکسامر 407 (p407) به دلیل حلالیت خوب، سمیت کم، خواص آزادسازی خوب دارو و سازگاری با بسیاری از مولکول های زیستی و مواد جانبی شیمیایی مورد استفاده قرار می گیرد.
پلوکسامر که با نام تجاری pluronic® f127 نیز شناخته می شود، یک کوپلیمر سه بلوک غیر یونی محلول در آب است که از باقیمانده پلی اکسی پروپیلن (pop) آبگریز بین دو واحد پلی اکسی اتیلن آب دوست (poe) تشکیل شده است. هیدروژل مبتنی بر pooxamer خواص حرارتی قابل برگشت جالبی را نشان می دهد. یعنی در دمای اتاق مایع هستند، اما زمانی که در دمای بدن تجویز میشوند، ژل تشکیل می دهند و به عنوان نامزدهای جذابی به عنوان حامل دارو تبدیل می شوند.
کاربرد پولوکسامر
کوپلیمر poloxamer دارای خواص برگشت پذیر حرارتی است که در بهینه سازی فرمولاسیون دارو مهم است. رایج ترین کاربردهای پولوکسامر به خواص سورفکتانت آن مربوط می شود. به عنوان مثال، به طور گسترده ای در لوازم آرایشی برای حل کردن مواد روغنی در آب استفاده می شود. همچنین می‌توان آن را در محلول‌های تمیزکننده لنزهای تماسی همه منظوره یافت، که برای کمک به حذف لایه‌های روغنی از لنزها در نظر گرفته شده است. همچنین در برخی از دهانشویه ها یافت می شود. poloxamer به دلیل خواص منحصر به فرد تغییر فاز آن در کاربردهای چاپ زیستی استفاده می شود.
ساخت پولوکسامر
پولوکسامر ها پلیمرهای حساس به حرارت هستند که به طور گسترده در توسعه سیستم های ژل موضعی استفاده می شوند. این پلیمرها کوپلیمرهای سه بلوکی از نوع aba هستند که از واحدهای پلی اکسی اتیلن (a) و پلی اکسی پروپیلن (b) تشکیل شده است. به دلیل ساختار شیمیایی آنها آمفوتریک هستند و باعث می شود سورفکتانت های مفیدی در بسیاری از زمینه های صنعتی مورد استفاده قرار گیرند.
در این میان، پولوکسامر به دلیل حلالیت خوب، سمیت کم، خواص آزادسازی خوب دارو و سازگاری با بسیاری از مولکول های زیستی و مواد جانبی شیمیایی مورد استفاده قرار می گیرد.
مصرف پولوکسامر در داروسازی
به سبب ویژگی ها و خواص این ماده استفاده از آن در داروسازی کاربرد بسیاری دارد. از جمله استفاده پولوکسامر در پایداری فرمولاسیون لیدوکائین و کنترل سرعت آن کاربرد ویژه ای دارد و همچنین برای کاهش درد هنگام تزریق دگزامتازون در عمل استفاده می شود. در درمان میگرن و برای بی حسی های موضوعی کاربرد زیادی دارد. در حقیقت از مزایای این ماده می توان گفت که این ماده به صورت غیر سمی می باشد.
سخن نهایی
پولوکسامر یا پلورونیک یک کوپلیمر سه بلوکی از قطعات پلی پروپیلن اکسید (ppo) است که بین دو زنجیره پلی اتیلن اکسید (peo) قرار گرفته است. وجود قطعات آبدوست پلی اتیلن اکسید و قطعات آبگریز پلی پروپیلن اکسید در ساختار این پلیمر باعث خودآرایی حساس به دما شد. این فرآیند خودآرایی از برهمکنش های بین مولکولی و درون مولکولی در مقیاس مولکولی سرچشمه می گیرد و باعث می شود محلول حاوی آن با افزایش دما جامد شود. دمای انتقال سل به ژل به غلظت محلول و نسبت بین کسرهای peo و ppo بستگی دارد.
استفاده از مقالات سایت با ذکر منبع بلامانع است